GÜFTE : Hz. Ken’ân RİFÂÎ
BESTE : R.T. UĞUREL
Yâ şefîa’l müznibîn, şemsü’l- hüdâ şâhım meded
Hiç azâd etmem kabûl, kurbânınım şâhım meded
Âşık-ı meftûnun bezm-i elestden ben senin,
Şem’-i aşkınla yanar pervânenim,şâhım meded!
Cümleden geçtim,büründüm yokluğun ihrâmına,
Kâbe-i vechin tavâf etmekteyim,şâhım meded!
Bir avuç toprak vücûdun girdi bahr-i lutfuna,
Merhamet,şefkat,inâyet senden,ey şâhım meded!
Afvına lâyık değil gerçi vucûd-i pür-zünûb,
Rahmetin deryâsı hadsizdir,ulu şâhım meded!
Derdimin dermânı ancak aşk u nûrundur,benim
Destgîrimsin efendim, şah u sultânım meded!
Sen inâyet kılmasan yer gök kabûl etmez beni,
Melce ü âmân-ı cânımsın benim,şâhım meded!
Her tarafta vechini görmekte cânım dâima,
Cümle âlem sensin ancak,gayri yok,şâhım meded!
Tâib ü müstağfirim ben,cürmüm efzûn ise de
Dergehinden dönmem aslâ, lutfu bol şâhım meded!
Kuldan isyân u hatâ,Şeh’den mürüvvetle atâ
Sen gibi Sultân’a kuldan yok fütûr,şâhım meded!
Hakk’a makbûl bir işim yok,ben zebûn-i nefsim âh!
D’in ü îmânım emânettir sana,şâhım meded!
Yâ Resûlallah Cenan, Ken’an da,can da hep senin,
Vuslatından etme mahrûm el-meded, şâhım meded!