Orta çağda, Avrupa’da asılzâdeler ceza olarak köpek taşımaya mahkûm edilirlerdi. Ve birisine köpek göndermek, o kimseye resmen düşman olduğunu ilân etmek demekti.
Köpek öldürenlerin esnaf loncalarından çıkarılması hakkındaki gelenek, ancak 16 Ağustos 1731 târihinde târihinde devletin bir kararı ile kalkmıştır.
1757 senesinde Vinterhurer’de Süvari Alayı Komutanı olan Hegner isimli bir şövalye, malikânesinin içindeki gölde boğulan dört atın ölülerini oradan çıkaran adamlarına yardım etmiş ve atlara bağladıkları ipi birlikte çekmişti.
Bu vak’adan hemen sonra Zürih’e dâvet edilerek hükûmet tarafından sorguya çekilmiş ve “bir ölünün ipine asılmak, cellata âit iş olduğu halde bu yanlışı yaptığından dolayı” Dragon Süvari Alayı komutanlığına lâyık görülmeyerek azledilmişti.
İnsan Hakları mı?
1756 yılına kadar Frankfurt Yahudilerinin şehrin ana caddesine çıkmaları yasaktı. Ancak 1806 yılında, şehirde yaşayan herkesin bütün gezinti yerlerinden faydalanabileceğine dâir bir karar çıkmıştır.
Almanya’da Yahudiler, diğer vatandaşlardan ayırt edilmeleri için meselâ başlarına sivri külah giyer ve sarı kurdela taşırlardı. 1786’da Frankfurt Yahudilerinin siyah manto giymesi de Belediye tarafından emredilmişti.
Aynı zamanda bunların baston taşımaları da yasaktı. Onsekizinci Yüzyılın sonuna kadar Yahudiler Pazar ve bayram günlerinde kendi yaşadıkları sokaktan dışarı ancak Hıristiyanların ibâdeti bittikten sonra çıkabilirlerdi.
