“…İhlâs, amelin riyâ, kibir, hile ve hattâ isteklerden arınmasıdır. Allah için olan din, bunlardan temizlenmiş dindir. İhlâs, amelden ameli görmeyi çıkarmak ve ameline îtimat etmemektir. Hattâ ameli sevap için kılmak bile ihlâsı zedeler.
Cenâb-ı Hak, ibâdetinde hiçbir zaman şirk (ortak) istemez.
…İhlâs, seni Hak’tan alıkoyan her şeyden temizlenip uzaklaşarak Allâh’a kulluk etmek demektir. Her şeyi Allah için düzüp tertip eylemek demektir. Bu da mürşitsiz olamaz, ihlâsın bile olsa, o da tehlike üzredir. Fakat mürşidi bulup ihlâs üzerine hareket ettin mi, ihlâsından bir cevher çıkar ki ona “hâl noktası” denir.
Hz Ken’an Rifâî, Sohbetler
