Server Beyefendi duâ ediyor, ellerini dizlerinin üstünde tutuyordu.
-“Ellerini niçin iyice kaldırmıyorsun? Yukarı kaldır. Allah’tan istediğin vakit ellerini iyice aç…yukarı kaldırmaktan üşenme. Resûlullah Efendimiz duâ ettiği vakit ellerini o kadar yukarı doğru kaldırırdı ki bâzen omuzlarından mübârek ridâ-yı şerifi düşerdi.”
Vakt-i Saâdet târihi okunurken, meclistekiler Resûlullah Efendimiz’in duçar oldukları eziyetleri ve yorgunlukları dinleyerek müteessir oldular.
-“Kemâli buluncaya kadar ruh ve rûhânî kuvvetler ile nefsânî kuvvetlerin nasıl çarpıştıklarını bilmiyor musunuz? Resûlullah da İslâmiyet için bir vücuttur. Kâinâtın rûhudur. O, İslâmiyet kemâle erişinceye kadar nefsânî kuvvetler ile çarpışacak idi ki gâye hâsıl olsun!”