Bizim Mahalle/R.Tekin UĞUREL

Mahallede, en az Sait Ağa ve onun oğlu İzzet Ağabey kadar korktuğumuz büyüklerden biri de "Hacı Baba" dediğimiz Derviş Beğ’di.Upuzun boyu, gülmeyen yüzü ve...

Ben, günlerden bir gün, yukarıdan şimşek hızıyla inip, bu direğe çarptım. Demirden yapılmış olan elektrik direği, tam da iki bacağımın arasında kaldı. Ben ise, acılar...

Arabacı Sait Ağa da nur içinde yatsın. O’nun eve geliş saatleri –Aktakke Hoca’nın tersine—biz çocuklar için tam bir "kâbus" zamânıydı. O’ndan sâdece çocuklar değil, mahallenin...

Kulakları zor işittiği için, kendisi dâima yüksek sesle konuşan Aktakke Hoca; tertemiz sakallı, uzun boylu bir dede idi ve biz onun elini öpmek için...

Mahallenin çocukları birkaç kişiden çok korkardı. Bunların başında Marisa ve Sait Ağa gelirdi. Marisa’dan korkardık… Çünkü evinin bahçesine kaçan – o da çok sık kaçardı...

Nüfüsta kaydım Servi Mahallesi gözükse de doğduğum mahallenin adı, Gazi Kemâl’di. Buradaki komşularımız ve onlarla iç içe geçen hayâtımız ne kadar da güzel ve eşsizmiş...

"Aharardı",bir zamanlar ne güzel bir yerdi. Biz, oraya "Aharardı" derdik ama, neden "Ahırardı" olduğunu ne ben bilirim, ne de bir başkası. Orası, hem mesîre yeriydi,...

Bizim Mahalle’de bir "Ajîmânım deyje" vardı. Hemen karşımızdaki Kurtuluş İlkokulu’nun çikolata renkli hizmetlisi idi. Yâhut, Hızır gibi birisi! Esmerden esmer ve belli ki ataları arasında bu...