Niçin? – Yusufçuk
Niçin, niçin yazıyorum? Tepsisinin içine Nisan yağmuru toplayan bir çocuk gibi, bu akıp giden selin altına neden ben de testimi koyuyorum? Bâhusus bu zavallı...
“Yusuf” – Yusufçuk
Koruluğun baş başa, düşünceli ve dilsiz ağaçları arasında her zaman bir kız dolaşır. Yeni sürmüş bir dal gibi incecik vücudunu vakit vakit buraya atan,...
Devletlim!-Yusufçuk
Devletlim! Evvelâ karşıma şu kâinat kitabını açtın ve:
--Oku! Dedin.
Ben, acemi fakat çalışkan bir talebe gibi, onu kelime kelime hecelemeye başladım. Dostlarım buna şâhittir. Bir...
Yeni ve Son Oyun – Yusufçuk
Mâcun değneğini yalayan çocuk, kuyruğu ile oynayan kedi, kümesine nezâret eden horoz; işlerinin ciddiyetine ve ehemmiyetine inanmış bir zevk içindedirler.
Biz insanların da her yaşta,...
“Rabbim!”- Yusufçuk
Rabbim, senin tâkat getirilemeyen ateşinle kavrulup yanarken söyleniyor, haykırıyor inliyor, feryâd ediyorum. Beni divâne diye, bîçâre diye de olsa, dinleyenler var. Bâzen bu âşinâ...
“Sarhoştum”- Yusufçuk
Sarhoştum.
-- Ne içtin? Dediler.
-- “Su!” Dedim.
Bu cevâbımı keyif hâlime vererek gülüştüler. Amma gene de, insanların zayıf anlarından istifâde etmesini bilen alaylı bir tecessüsle:
--Su insanı...
Yoldaşım – Yusufçuk
Yoldaşım, sen bir çenk imişsin. Etraf böyle söylüyor. Ben de inanıyorum. Acaba kırık testide, örümcekli evde, uyuz kedide, gözyaşında ve ıstırapta, hilkat bestesinin perâkende...
“Biz Sağırız Devletlim”
Âgâhlık/ uyanıklık/ tokmağı gaflet kapısını vurur; halbuki bizi, varlığımız çatısına sokulmak isteyen bu sesi, şehvetler davulunun gürültüsünden işitemeyiz. Bu ses, bu yaman kös, en...
Göremezler – Yusufcuk/Sâmiha Ayverdi
Akılları, bir saat gibi muayyen işâretler üstünde işlemek için düzülmüş olanlar, belki yanılmadan, aksamadan dosdoğru yürürler; fakat seyirlerinde, bu sâbit noktalardan öteye geçip seni...
Gücenme
Bu kan kokusu, bu vurup kırış, bu öç, bu zulüm nedir deme! Âlem halkı önüne geleni körü körüne tahrip etmek yolunda, seni göremediği için...