“ACAYÎP bir ağaç var ki, köksüz ayakta durur ve çiçek açmadan meyve verir;
Dalları yok, yaprakları yoktur. Baştanbaşa nilüfer çiçekleriyle doludur.
Bu ağaçta iki kuş öter; Biri Mürşîd’dir diğeri Mürîd:
Mürîd, hayâtın her türlü meyvelerini seçer ve onların tadına bakar. Mürşîd ise, onu sevinçle seyreder.
Kebîr’in dediğini anlamak güçtür: “Kuş aranmayacak yerdedir. Hâlbuki gözle çok iyi görülebiliyor. Şekilden müstağnî olan Zât, bütün şekillerin ortasındadır. Ben şekillerin senâsını terennüm ederim.”
KEBÎR
