SORU BİR : En büyük Osmanlı Târihi’ni kim yazdı? Hammer.
SORU İKİ : Selçuklu, Beylikler ve Osmanlı mimarisini en iyi inceleyen kim? Albert Gubrial.
SORU ÜÇ : En ünlü, Osmanlıcadan Osmanlıcaya sözlük kimin eseri? İngiliz Türkolog Redhauss’ın.
SORU DÖRT: En güvenilir Türk Grameri kimin? Fransız Jean Deny’nin.
SORU BEŞ : Dilimizin en sıhhatli etimolojik lügatini hayata geçiren kim? Kerentaniyan.
Şimdi duralım, susalım ve mümkünse biraz utanalım.
Bir millet için asıl ayıplı hadise budur. Yani kendi gerçeğini, dilini, estetiğini, geçmişini yabancılardan öğrenmek.
Yo yo, yabancı ilim adamlarını kınamıyorum, tam aksine hepsini alkışlıyorum. Asıl kızdıklarım, yıllar yılı hant hant geçinen yerli yaygaracılardır.
Adam bizden ama bizim için yorulmamış.
Adam bizden ama bizi hiç merak etmemiş.
Adam bizden ama, bizi sevmemiş.
Sonra da kalkmış; sosyalist, komünist, milliyetçi, liberal, estet, araştırmacı kesilmiş başımıza.
Hadi ordan!
Türkiye’de aydın ziyadesiyle mevcut, fakat münevver yok derken haksız değildim. Hâlâ o eksikliğini çektiğimiz fedakâr karakterleri özlemekteyiz. Ama gelmiyorlar. Şu koca ülkeyi satır satır tanıyıp bize aktaramıyorlar.
Üniversiteler uykuda.
Rektörler,profesörler,doçentler ya gazete sayfalarında ahkâm kesiyor, ya da televizyon ekranlarında gerdan kırıyor.
Bu mudur ilim dünyâsı?
Hocalık, eğiticilik, öğreticilik bu mudur?
Biz ne zaman bir Vill Durant, Ortega Gasoet çıkaracağız? Hangi gün bizim de örnek ve öncü araştırmacılarımız,düşünürlerimiz olacak?
Ne zaman?
Dikkat isteriz! Yığınla unvan sâhibi; bu millete,ilme,kültüre borçlarını ödemiyor.Sonra da kalkıp aramızda; ütülü-kolalı,mütebessim, çoğu zaman da burunlar havada gezinebiliyorlar.
Sevmiyorlar bizi. O yüzden rastgele bir oryantalist kadar bile olamıyorlar.
Sebep?
Sebep, keyfe düşkünlük,sahillerde ev edinme hırsı,arşivlerden kaçmak ve emekliliğe gün saymaktır. Mahalle bakkalındaki azim ve sebat profesörlerimizde yok. Çünkü o bakkal sabahın altısından gecenin on birine kadar istim üstündedir, müşteriler için çırpınır.
Evet ya, Türkiye’de münevver yok. Eğer olsaydı,ne politikacılarımız, ne iktisadımız ne de güzel sanatlarımız alelâdeliğe bunca yapışmazdı.Şimdi duralım, susalım ve mümkünse biraz utanalım.
Başkaları yerine…
15.10.07 GÜRBÜZ AZAK
