(Ruhlar, ezel âleminde, ben sizin Rabbiniz değil miyim? Sualine “Belî!” evet öyle, dediler. Ammâ oradaki ikrâra, burada iki şâhit lâzımdı. Yalancı olmayan iki şâhit: İlim ve amel.
İnsan olmak, kaçırılacak nîmet ve fırsat değildi. Şu var ki, insan sayılabilmek için de, hem bilmek hem de bildiğini işlemek lâzımdı.
Neyi bilecektik? Bize sorulan o suali soranı. Neyi işleyecektik? O’nun: İşle! Dediklerini.)
(Hazret-i Ken’an Rifâî – Dost, Sayfa 106)