Dervişlerin huzurlu hayatlarından ve iç alemlerinin zevkinden bahsedilmişti:
-“Mahşer günü kâfirler gelecekler ve diyecekler ki: “Yâ Rabbî, sen bizi iki kere öldürdün. Biri, bizim kalbimizi ölü olarak dünyâya getirdin ve sonra da ecel gelip bizi tabiî ölümle öldürdü.
Aşıklar da diyecekler ki: Ya Rabbî sen bizi iki kere dirilttin. Biri, anamızın karnından ayrıldığımız vakit, diğeri de bizi kendiliğimizden nefsimizden öldürüp seninle dirilttiğin vakit.
Hazreti İsa’nın sözüdür. Kim ki iki defa ölmezse melekût ve semâvatı geçemez. Onun için dervişlerin ilahî korkular ile mest olarak ve nefislerinin çirkinliklerinden, ağırlıklarından kurtulmuş bulunarak geçirdikleri hayat, elbette ki huzurlu, rahat ve mes’uttur.”
Ken’an Rifâî, Sohbetler