Alın yazım, alın yazım! Yeşim yeşim yeşerip de çemen olsan, gene seni tanırım.
Alın yazım, alın yazım! Tâne tâne yağmur olup dökülsen de gene seni tanırım.
Alın yazım, alın yazım! Saklansan da gizlensen de, renk renk kaftan, boy boy hil’at giyinsen de, vallah billâh gene seni, ben tanırım, ben tanırım!
Alın yazım, alın yazım! Yaylâlarda yaylasan da, cihan cihan dolansan da, elbet seni ben tanırım, ben tanırım!
Kâh kitapsın meşk eylenen. Kâh insansın aşk bekleyen. Kâhi zaman bir tas zehir, kâhi sagîr,kâhi kebîr.
Kâh yürekte kanlı bir ok. Kâh cefâya bir gözü tok. Kâh perende, kâhi tuzak…
Kâh muhteşem, kâh un-ufak. Memnû meyve, zâf-ı derûn.
Alın yazım, alın yazım! Kâh sevilen, kâhi seven. Kâh öldüren, kâhi ölen. Kâh yakılan, kâhi yanan, her ne olsan ben tanırım, ben tanırım!
HANCI-Sâmiha AYVERDİ, Kubbealtı Neşriyâtı No:20-İst.1988
