(…Zaman hep o zaman, eskiden ne ise şimdi de o. Ancak o zaman şatafatlı olan tecellî şimdi nihan. Bir gün Resûlullah(S.A.) minberde hutbe okurken münâdîler şehre erzak geldiğini haber vermeye başlamışlar.
O sıralarda kıtlık son haddinde imiş. Bir anda herkes hutbeyi bırakıp koşuşmuşlar ve Resûlullah’ın yanında kendisini dinleyen iki kişi kalmış. O zaman Hazret-i Resûl: “Eğer siz de gitseydiniz, Allah dünyâyı yakardı” buyurmuş.
İşte zamân-ı Saâdet ve işte o zamanda Resûlullah’ı anlama derecesi. İnsanların pek çoğu el, ayak vesâir âzâmız gibi ne yaptığını bilmeden yapar.)
(*)Sâmiha AYVERDİ – Mülâkatlar, Sayfa 307.
“Biz insanlar kendi nefsimize lânet edecek yerde Yezid’e, Firavun’a lanet ederiz. Olmuş bitmiş bir dâvâ için bu telâşa ne lüzum var. Asıl kendimizde olan Firavun’u Yezid’i yok etmek lâzım.”
Sâmiha AYVERDİ – Mülâkatlar
