(Muhâbirimiz İbiş İBRİŞİM, cehennemin en dibinden kesin şekilde bildiriyor)
Sevgili dostlar! Uzun zamandır görüşemiyoruz, selâm ve sevgilerimi iletiyorum. Kameraman arkadaşım Esat ECELİGELMİŞ ve ulaşım elemanımız Niyâzi HODRİMEYDAN da sizlere saygılarını sunuyorlar.
Doğrusunu isterseniz, biz daha ziyâde burada yaşamak zorunda kaldığımız için, sizleri çok özlememize rağmen -cehennemde görüşmektense- hiç görüşmemeyi tercîh ettiğimizi de hemen belirtmek isterim.
Evet… Görev gereği tekrar buradayız ve tam da bu sırada merkezden ulaşan bir flaş habere göre oralardaki “açılım-saçılım” sebebiyle bir grup “dağdan inme”nin teslim olacağını öğrendik.
“İmralı Dilberi”nin tâlimatına uyarak ülkemize gelecek olan bu “dağdan inmeler”in Türkiye’ye değil, doğrudan buraya gelmeleri yolunda büyük istek var.
Bunu, buradaki “açılım”lara bir örnek diye öncelikle aktarıyorum.
Hattâ buradaki “bâzı çevreler”le birlikte -her ne kadar haberci isek de memlekete bir hizmetimiz dokunsun diyerek- DİBİ KIZIL BALMUMLARIMIZI çoktan hazırlamış bulunuyoruz.
Söz konusu “dağdan inmeleri” karşılamak üzere yollara dökülen DTP’li ve İHD’lileri de bütün yoldaşlarıyla birlikte buraya bekliyoruz.
Kendisiyle görüştüğüm zebânîler, büyük bir coşkuyla tümünü dört elle beklediklerini söyledi.
“Dört elle” diyorum, çünkü “Kapıcı Ahmet”: “bu gelen dostluk grubunu kucaklayın” dediği için, cehennemin en dibindeki herkes bu kucaklamayı tam yapmaya and içmiş durumda ve zebânîler de buna uygun olarak “Bir açılım da bizden olsun, neyimiz eksilir? İyice bir kucaklayalım şu hergeleleri” diyorlar.
Zâten zebânîler çok candan davranıyor böylelerine, bilseniz sevdiklerinden nereye sığdıracaklarını bilemiyorlar. Dün gece mesâiden sonra çay molasında sohbet ettiğim zebânîlerin sözcüsü özetle:
-(Yav arkadaş, bu dağdan inmeleri; onların destekçileri ile gizli açık devlet düşmanlarını sevmemek ve öylelerini burada eksiksiz ağırlamaya çalışmamak mümkün değil! Onlar olmasa bizler aç ve işsiz kalırız inan bana… Bu yüzden çok seviyoruz onları.
Buraya “her gelene” beş yıldızlık hizmet verirken, bu “hergelelere” yamuk yaparsak, bizim şânımıza yakışmaz.
Ekmeğimizden oluruz. Onlar bizim velî-i nîmetimiz âbi!)
Diyerek sözünü bağladı ve peşinden: “ya gelmezlerse” diye resmen ağladı. Benim de yüreğimi dağladı. Neden derseniz; bu herifler buraya değil de Türkiye’ye geldikleri takdirde “açılım” sebebiyle bir elleri yağda öteki elleri balda, keyif çatacak ve üstüne üstlük îtibar da görecekler.
Bir ellerindeki yağ da, öbür ellerindeki bal da senin benim paramla alınmış nesneler olacak ve “İmralı Dilberi”ni, sonra onun ayakçılarını beslediğimiz gibi, bu “dağdan inmeleri” de besleyeceğiz. Zebânîlerin dediği doğru…
Kandil’den mandilden, Ankara’dan mankaradan her kim ki “ben dağdan indim” diyorsa, güvenlik kuvvetlerine değil -kestirmeden- cehennem gümrüğüne gelsin. Elini kolunu sallaya sallaya girsin ve insanlık görsün, özgürlük görsün…
Kısaca “açılım” görsün. Kapıcı Ahmet’in ve Ayna’sı da dâhil cümlesinin kucaklama işini buradaki zebânî konfederasyonu üyelerinden meydana gelen “karşılama komitesi” fazlasıyla yapacak, vallah da billâh da… Kimsenin zerre miktar şüphesi varsa, çok gücenirim.
NOT:
Kurbağa Bakışlı Osman’ın: “Benim internet sitemi kim hekledi?” Diye sorup soruşturduğunu, zebânilerden birinin laptopuna çaktırmadan bakarak öğrendim. O siteyi kimin hakladığını oralarda aramasın. Çünkü bilgisayarına çaktırmadan baktığım zebânî, haberi okurken kıs kıs gülüyordu. Benden söylemesi, Osman’ı severim oldum olası.