(Allah, insana zulmetmez, insan kendine zulmeder.
Halkı malınla memnun edemezsin, ama tatlı dil ve güler yüzle, güzel muâmele ile memnun edersin. İşte nankörlükler bundan doğar.
Bir efendinin kötü huylu bir hizmetçisi varmış. Niçin bu adama yol vermiyorsun, demişler; “Nefsini iyiliğe alıştırmak için” buyurmuşlar. Bu hizmetçi bir gün, efendisinin koyununun bacağını bükmüş. Neden yaptığı sorulunca: “Sizi üzmek için” demiş.
Efendisi, “Sen beni üzemezsin, o halde ben sana bunu yaptıran şeytanı üzeyim” deyip, “Seni azâd ettim” buyurmuşlar.)