Kanije’deki eşsiz galibiyeti üzerine, pâdişah, Tiryâki Hasan Paşa’ya üç hil’at, murassâ bir kılıç ve üç at gönderdi. Ayrıca bir tebrik ve teşekkürnâme de yolladı. Koca Tiryâki, kalede ve emrinde bulunan Fâizî Çelebi’ye:
-“Oku, dinleyelim.. Devletlû sultan ne yazmış?” dedi. Fâizî Çelebi okudu:
(…Sen ki Kanije Beylerbeyi, ihtiyar kulum ve tedbirli vezirim Hasan Paşa’sın! Gösterdiğin yararlık her zaman şükürle anılır.
Berhurdâr olasın! Sana vezirlik verdim. Seninle muhâsara geçiren kullarım ki, Allah mübârek eyleye, bundan böyle dahi senin emrine boyun eğip her ne iş verirsen yapmakta dikkatli ve himmetli olalar. Sana itaatle bağlanmaları benim rızâma uygundur. Bu nâmeyi gazi kullarım önünde oku!)
Tiryâki Hasan Paşa, bunları dinlerken hüngür hüngür ağlamaya başlamıştı. Fâizî Çelebi sordu:
-“Ne ağlıyorsun Paşam?”
Paşa cevap verdi:
-“Ben ağlamıyayım da kimler ağlasın oğul? Ettiğimiz küçücük bir hizmete karşı pâdişah bize vezirlik vermiş. Devletin vezirliği benim gibi kocamış bunaklara kaldı. Buna yanmıyayım da neye acıyayım?”