Kâh şuursuz kahkahalara katılmışken,
Kâh nedâmet gözyaşlarıyla ağlarken,
Bir ses gelir kulağıma;
Bilirim, bana:
“Nerelerdesin?”
Demektesin.
Sesin,
Her yerdedir senin.
Her şeyde ve her şeylesin
Ve bilirim; bana, benim gönlümden
Seslenmektesin.
Mâdem her şeyde
Ve her şeylesin;
Şu, bir avuç toprak olan;
“Bende”lik dâvâsı güden
Bedendeki “ben”den
Söz edilebilir mi?
Hangi “bende’,
Benlik dâvâsı güdebilir?
Ve “seninleyim!” diyebilir?
Yoksa sırf bu cevâbı
Almak için mi
Sormakta;
Beni, böylece
Sınamaktasın?