(…sen çocuklarını seversin.
Binâenaleyh sevgi, aynı zamanda yol aydınlatıcı bir rehberdir.
Bu meselede de onlara karşı olan muhabbetin ve Allâh’a îmânın, ne gibi bir hatt-ı hareket/hareket tarzı tâkip etmen îcap ettiğini sana hissettirecektir.
Aşk ve îman, hayat pusulası hükmündedir. İbresi dâimâ doğruyu ve güzeli gösterir.
İnsanları kusur ve hatâlarına rağmen sev ve affet. (Buradaki sevmek lâfzı, hürmet mânâsına alınmalıdır.) Evet sen mâhlûku sev, Hâlik de seni sevsin… )
(Biz insanoğlu,
tekâmülümüz için gönderildiğimiz bu dünyâ köprüsünü bir başından bir başına geçerken, acaba neden bu köprüdeki güzelliklere değil de, kötülüklere rağbet ediyoruz?
Tevekkeli Cenâb-ı Hak Kur’ân-ı Kerîm’inde: ‘İnsanlar bu dünyâda ya hidâyet verir dalâlet satın alır, yâhut da dalâlet verir hidâyet satın alır’ buyuruyor.)
Sâmiha AYVERDİ
