Cebrail’e canların kıblesi Sidre’dir, karnına kul olanların kıblesi sofra. Ârifin kıblesi vuslat nûrudur, filozoflaşan aklın kıblesi hayâl.
Zahidin kıblesi ihsan sahibi Allah’tır, tamahkârın kıblesi altınla dolu torba. Mânâ sahiplerinin, kâmil kişilerin kıblesi sabırdır, tahammüldür. Şekle, sûrete tapanların kıblesi de taştan yapılan sûretlerdir. İç âleminde oturanların kıblesi, lütuf ve ihsan sahibi Allah’tır.
İç âlemine inemeyen, dışta kalan, zâhire tapanların kıblesi de kadın yüzüdür. Allah, kıbleyi ortaya apaçık bir sûrette çıkardı mı, bil ki artık kıble aramak abestir. Kendine gel, araştırmadan yüz çevir, başını döndürüp durma artık.
Döneceğin yer ve konaklayacağın mekân, meydanda işte. Bu kıbleden bir an gaafil oldun mu, her bâtıl kıblenin maskarası oldun gitti. Sana temyiz verene hamd etmezsen kıbleyi tanıma kaabiliyetini kaybedersin.
(SİDRE: Yedinci kat gökte olduğu rivayet edilen, mahlûkun Allah’a doğru giderken ulaşabileceği, Peygamberimizin ulaştığı en son makamdır)
-Feyyaz Fânî YAMAN-
25.08.08