Aşk makamı alidir, aşk kadim ezelidir,
Aşk sözünü söyleyen cümle kudret dilidir.
Diyen o, işiten o, gören o, gösteren o,
Her sözü söyleyen o, suret can menzilidir.
Suret söz nerde buldu, nerde sözü iş oldu,
Suret kendi dil geldi, dil hikmetin yoludur.
Suretler ün diyemez, söz kendisi söylemez.
İşler hicapsız olmaz, risalet hasılıdır.
Bu bizim işretimiz, odur bu lezzetimiz,
İçip esridiğimiz, aşk şerbeti gülüdür.
Onu ona dersin onun, söyleyen o, söz onun,
O bizimdir, biz onun, gayrı tesbih dilidir.
Yunus sözün tak kılan, görmedi münkir olan,
Ömrün zulmete salan marifet yaksuludur.
Yunus Emre
Âlî: Yüce, yüksek
Menzil : Konulacak yer, konak yeri, mânen ulaşılan derece
İşret .: İçki, içme eğleme
lssı: Sâhibı, sıcak
Esrimek: Sarhoş olmak
Zulmet : Karanlık
Mârifet : Tanımak, anla mak
