Defter,
Bir delinin defteri
Ve işte söyledikleri:
Bana onu sormayın.
Sormayın, sormayın
Bana sormayın.
Adını diyemem
Vasfını edemem,
Heceleyemem;
Ben bilemem, bilemem.
Bir ömür koşturun;
Yaprağa sorun,
Çiçeğe sorun.
Kendiniz bulun,
Kendiniz bilin!
O,odur,O’dur..O’dur!
Havadır, sudur.
Hem toprak, hem ateş
Hem gizli hem açık,
Fikirde ve zikirde
Gâh îman, gâh inkâr.
Hep O’dur, hep O’dur.
Düşünce, bir cüce
O’nsuz olunca.
Akıl, bilmece…
Îman düzmece,
O ise, bir hece.
Îman,îman olmadan
Akıl, akla varmadan
Yalvarıp yakarmadan,
Hecelerin hecesi
Hecelenmez,
Ses olmaz.
Nefes olmaz,
Söz olmaz.
Emel boştur,
Amel loştur.
Temel olmaz,
Çatı durmaz.
Gidin, gidin…
Bana sormayın.
Sırtıma, dağlarca
Yükü vurmayın!
Ağlatın, inletin
Gülün, eğlenin;
Kan kusturun
Ve hattâ
Tas tas
Ağu yutturun,
Tek, adını dedirtmeyin;
Gel de vasfet demeyin!
Gördünüz ki
Korkuyorum;
Tekin değilim ben,
İyisi mi sormayın,
O’nu bana sormayın.
Adını bilemem,
Bilsem de
Diyemem,
Heceleyemem.
Âlime dânâya,
Bilgeye kâmile,
Hem börtü
Hem böceğe,
Onlara, bunlara,
Şunlara
Sorun da
Tek bana sormayın;
Kendinizi yormayın.
Korktukça korkuyorum,
Bunu ben cehlime,
Aklımın
Yokluğuna yoruyorum.
Bildiğimi sanmayın.
Bildiğim,
Bilmecedir;
Topu topu
Tek hecedir.
Fazla sual sormayın,
Lâfıma
Aldırmayın;
Ne olsa
Adım deli;
Ne söylesem yeridir.
