Atâullah İskenderî, Hicrî yedinci asrın ikinci yarısında yaşamış olan; hem o dönemin ve hem de sonraki çağların büyük yol göstericilerinden biridir.
Kendisi, hayâtını İskenderiye ve Kahire’de geçiren bir Şâzelî olmasına rağmen, şöhreti çok geniş bir coğrafyaya yayılmış ve böylece değişik düşünceden ve kalabalık insan kitlelerini etkilemiş bir zâttır.
Günümüze ulaşmış beş adet eseri bulunan Atâullah İskenderî’nin en önemli kitabı, üstte adı geçen ve “Hikmetler Kitabı” diye dilimize çevrilen eseri yâni “El-Hikem’ül-Atâiyye”dir.
Kendisini rahmetle anarken, söz konusu eserden parçaları “HİKMETLER” başlığı altında sizlerle paylaşacağımızı saygıyla duyurmak istiyoruz.
Bir kimsenin amellerine güvenmesinin belirtisi, bir günah işlediği zaman yalvarışının eksik oluşudur.
En ileri ve keskin himmetler bile kaderleri çevreleyen surları delemez.
Sana karşılıksız olarak verileceği önceden belirlenen ve güvence altına alınan -rızık- için bütün gücünle çalışarak senden istenen kulluk vazîfelerini savsaklaman, kalb gözünün körlüğünü gösterir.
Israrla dilediğin hâlde bağışların gecikmesi, seni umutsuzluğa düşürmemelidir. Çünkü Allah, duâların kabûl olunacağına dâir söz vermiştir.
Ancak kabûl edeceği dilek, senin kendin için beğendiğin değil; O’nun, senin için beğeneceği olacaktır. Ve kabûl, senin istediğin zaman değil, O’nun istediği zaman olacaktır.
Zamanı belirlenmemiş bile olsa verilen sözün yerine gelmemesi seni kuşkuya düşürmesin.
Çünkü kuşku, basîreti yok eder ve sırrın nûrunu söndürür.
——————————-
Atâullah İskenderî – Hikmetler Kitabı
