(…“Ey! Evvel de benim, Âhir de … Zâhir de benim, Bâtın da” buyuran Yüce Allah’ımız!
Biz, senin adını andığımız, sana ibâdet ettiğimiz mâbetleri, dergâhları böyle aydınlatarak süslediğimiz gibi, zâhirimizi de bu sâyede kafa gözlerimizle görmüş oluyoruz.
Ama Gönül Gözlerimiz ancak ve ancak senin Nûr’un olan İlahi Kandil’le görebilir.
Sana, şu yaşama lûtfuna eriştirdiğin, mübârek gece hürmetine yalvarıyor ve el açıp, gözyaşlarıyla abdest alarak diyoruz ki:
Madem ki “kalp, nazargâh-ı ilâhidir” buyurmuşsun …
Ve mâdem ki biz, sana asıl gönüllerimizden, kalplerimizden ibâret mâbetlerde ibâdet ediyoruz; öyleyse, kalplerimizdeki Nûr-ı Muhammedî Kandili’ni uyandır ve içimizi aydınlat Yâ Rabbi!
Tekin Uğurel
