“AKIL insana insâfı kullanmak için verilmiştir.”
Bu yeni(!) din modelinin gün geçtikçe revaç bulması ve toplumda yaygınlaşması ise cehâletin kolay bir iş olmasından, cehâleti de “menfaat” kaygusunun desteklemesindendir. Çünkü böyle bir câmiâya katılan herkes çeşitli yollardan kolayca para, mevkî, makam ve ünvan sâhibi olabilmekte; sırtını büyük bir insan topluluğuna ve elbette ekonomik güce dayayacağını da bilmektedir. Büyük bir kalabalık, işte bu güce de dayanarak son yıllarda “rejimle hesaplaşma” gibi son derece tehlikeli bir psikolojiye sâhip görünüyor.
Câhil de olsa âlim de olsa devletine sâdık, dînine-törelerine bağlı yaşayan bir milletin fertleri bu psikolojiye nasıl sokuldu? Bunu başaran güç, pek çok ilim ve medya şarlatanının ileri sürdüğü gibi sâdece “din yobazları, rejim düşmanları” değil; koca Osmanlı Devleti’ni bir çırpıda dünyâ haritasından silebilmek için Siyonistlerle, Ermeni komitacıları ve İngilizlerle Almanlarla ortaklık eden…
Onların maşası ve kuklası olarak görev yapan dünkü İttihat Terakkîcilerin ve Jön Türkler’in bir devâmı olan bugünkü gaafil ve hâinlerdir. Ki millete kendilerini “rejimin sâhibi” diye yutturmaya çalışan bu güruh, milletin bütün öz değerlerine seneler senesi dil uzatmış, küfretmiştir. Asıl din yobazları ve asıl rejim düşmanları bunlardır ve işte, sonunda bunların tutum ve davranışlarıyla ortaya bugünkü acı manzara çıkmış; sosyolojik bir gerçek olarak, sırtını, verdiği oylara ve cemaatlere dayayan dünkü mâsum, vatansever ve devlet sevdâlısı insanların çocukları; böylelerinin karşısında saf tutuvermiştir.
