“Bir gülümseme, insana hiçbir şeye mâl olmaz fakat çok şey bahşeder, Vereni fakirleştirmeden alanı zengin eder. Gülümseme sâdece bir an sürer, fakat hâtırası bâzen ebediyen yaşar. Hiç kimse, onsuz yaşayabilecek kadar zengin ve kudretli değildir.
Gülümseme; evde saâdet, işde iyilik ve muvaffakıyet yaratır. Dostluğun ve samimiyetin parolasıdır. O, yorguna istirahat, hastaya neş’e verir.
Böyle olmakla berâber, satın alınmaz. Ricâ ve minnetle elde edilmez. Ödünç bulunmaz veyâ çalınmaz. Zirâ kendiliğinden verilmedikçe hiç kimsenin işine yaramaz.
Bâzı kimseler, size gülümsemeyecek kadar yorgundurlar, onlara siz gülümseyiniz.
Gülümseyenlerin, güler yüz görmeye ihtiyaçları herkesten çoktur.”(*)
(*) Bu satırların sâhibini tesbit edebilmiş değiliz.(R.T.U)