“-Sen dümensiz,
küreksiz bir kayık gibi başı boş yelken açmış gidiyorsun. Halbuki hayat yolu, bir yarış ihtirâsiyle koşularak geçilmez. Menzilin neresi? Dur biraz, dinlen, pusulanı aç bak, gittiğin yeri gör!
Herkes bir teknenin sâhibidir ve hayat seferi esnâsında onu idâreden mes’uldür. Sana, dur biraz, etrâfını araştır ve teknene, “görülmesi, bilinmesi îcâb eden kıymetleri bul ve yerleştir!… diyorum.” (12.s.)
“…zekâ başka, seciye başka şeydir.
Bu ikiyi birbirine karıştırma ve zekî dediğin kimselerin behemehâl şahsiyet sâhibi olmalarını da iste.” (25.s.)
“-Kadın erkeğin yarısıdır, diyen Peygamberimiz, gene, kadın âkiller üzerine galiptir, çünkü bunlar hissen huşûnet ve kabalıktan perhiz etmiş ululardır, diyor.
Sonra Mevlânâ da: “Kadın Hakk’ın cemâlini aksettiren ışıktır. O sanki Hâlık’tır mahlûk değil…” demektedir. Biz erkekler, kadına dil uzatmakla, meşhur olmak için zemzem kuyusunu kirleten kötü psikolojiye uyduğumuzun farkında olmuyoruz.”(29-30.s.)
“…okumak yazmak, cehâleti öldürür, adamı insan etmez…”(46.s.)
“İnsanlar, nefislerinin hazlarına hâkim olabildikleri nisbette insan olurlar.”(55.s.)
Sâmiha AYVERDİ
Eserin ilk yayın târihi: 1942